Określenie „mieć charakter” oznacza posiadanie wyrazistych cech, a silny charakter najczęściej kojarzy się z niezłomnością i niezależnością. Czasem jednak charakter kojarzy się ze sztywnością w zachowaniach niezależnie od sytuacji i kosztów, które musi ponieść zarówno „posiadacz” charakteru, jak i inne osoby.
Co to jest osobowość?
Osobowość odróżnia nas od innych osób, sprawia iż jesteśmy wyjątkowi. Psychologia rozumie ją w różny sposób: jako stały zespół cech, czy jako określony sposób myślenia, zachowania i odczuwania. Osobowość określa także sposób, w jaki reagujemy na świat i jak wchodzimy w relacje. Na kształtowanie się osobowości mają nasze wczesne doświadczenia w relacjach z ważnymi ludźmi.
Co to jest zaburzenie osobowości?
Narcyz, psychopata, paranoik, histeryk, pedant – te słowa używane są w codziennym języku dla określenia osób, których funkcjonowanie wydaje się nieprawidłowe, dziwne, utrudniające życie i niszczące relacje. Psychologia stworzyła niejedną definicję i teorię powstawania zaburzeń osobowości, jednak ich zrozumienie i pozbawienie mocy stygmatu wciąż jest wyzwaniem.
Jak się kształtuje osobowość narcystyczna?
Style funkcjonowania w świecie kształtują się w okresie dzieciństwa. Już wtedy dziecko doświadcza fundamentalnych ludzkich problemów takich jak brak miłości, porzucenie, samotność, wykorzystanie. W przypadku kształtowania się charakteru narcystycznego rodzice odbierają dziecięce bycie sobą jako nieodpowiednie, nie spełniające oczekiwań.
Borderline – zaburzenie osobowości z pogranicza
Osobowość z pogranicza, chwiejna emocjonalnie, z angielskiego osobowość borderline, cechuje się niestabilnością, nieprzewidywalnością, impulsywnością, trudnościami w budowaniu trwałych relacji. Często współwystępują z nią zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe czy zaburzenia odżywiania. Osoby cierpiące na zaburzenie osobowości chwiejnej emocjonalnie często podejmują zachowania autoagresywne, w tym próby samobójcze.