Według statystyk 1,5 mln Polaków cierpi na depresję i jest to liczba rosnąca. U kobiet depresja i dystymia diagnozowana jest 2-3 razy częściej niż u mężczyzn. Częściej też podejmują próby samobójcze, jednak 6-7 krotnie rzadziej kończą się one śmiercią. Epizody depresyjne są u nich częstsze i trwają dłużej, jednak ich dokuczliwość jest podobna u obu płci.
Przyczyny depresji u kobiet
ważne wydarzenia życiowe i kryzysy
branie zbyt dużej, czasem nierealistycznej odpowiedzialności za siebie i innych
przeciążenie
wstyd, obwinianie siebie, poczucie winy
trudności w okazywaniu złości
zależność od zewnętrznych ocen
bezpłodność, ciąża, zmiany związane z urodzeniem dziecka
nadużycia i przemoc seksualna
czynniki biologiczne (silne wahania i zaburzenia hormonalne, zaburzenia neuroprzekaźnictwa)
niektóre leki
Objawy depresji
Do zdiagnozowania depresji konieczne jest zauważenie minimum kilku z poniższych objawów. Nie muszą jednak występować wszystkie z nich. Aby rozpoznać epizod depresji objawy muszą utrzymywać się minimum przez dwa tygodnie. Objawy depresji:
negatywne myśli o świecie, sobie i przyszłości
obniżenie nastroju
brak odczuwania przyjemności, także podczas lubianych czynności
utrata zainteresowań
poczucie przemęczenia i łatwego męczenia się
obniżenie libido
zmiany w apetycie i niezamierzona zmiana wagi
trudności z pamięcią, uwagą i koncentracją
poczucie niskiej wartości
myśli o śmierci i samobójstwie
Inne przyczyny częstszego rozpoznawania depresji u kobiet
Poza czynnikami biologicznymi i społecznymi, za to u kobiet depresję diagnozuje się częściej mogą być:
częstsze zgłaszanie się do lekarza
łatwiejsze przyznawanie się do trudności emocjonalnych
przyzwolenie społeczne na to, by źle się czuły psychicznie i miały kłopoty emocjonalne
nastawienie profesjonalistów: u dwu osób różnej płci, przy podobnych objawach lekarze częściej rozpoznają lub podejrzewają depresję u kobiet niż u mężczyzn
kobiety częściej mają typowe objawy depresji
Czynniki chroniące
Nie istnieje sposób, aby być pewnym uniknięcia depresji. Są jednak czynniki, które mogą ograniczyć ryzyko zachorowania. Należą do nich:
posiadanie silnych, satysfakcjonujących relacji
umiejętność szybkiego sięgania po adekwatną pomoc
pewność siebie i realistyczna samoocena.
Źródła:
Mandal, E. (2003). Kobiecość i męskość. Popularne opinie a badania naukowe. Warszawa. Wydawnictwo Akademickie "Żak".
Seeman, M.V. (1997). Psychopathology in Women and Men: Focus on Female Hormones. American Journal of Psychiatry, vol. 154, issue 12, (1641-1647),
World Health Organisation, Gender and women's mental health, witryna internetowa WHO.