Warsztaty EFT dla par „Przytul mnie mocno”, organizowane m.in. przez Ośrodek W Relacji, to dwa wspólne dni, w trakcie których partnerzy prowadzą ze sobą kolejno siedem rozmów. Rozmowy pomagają zrozumieć konflikty, skracają dystans między partnerami i stopniowo budują bliskość i bezpieczeństwo. Są świetnym pomysłem same w sobie, o czym piszą ich uczestnicy w ankietach. Są też dobrym wprowadzeniem do psychoterapii par lub jej uzupełnieniem. W tym wpisie przyjrzymy się bliżej Rozmowie numer 5.

Czym są urazy więzi w rozumieniu terapii EFT?

Rozmowa 5 dotyczy wybaczania tzw. urazów więzi. Nie każda sytuacja, gdy czujemy w relacji z partnerem zawód, ból, rozczarowanie, złość stanowi uraz więzi. Czasem z kolei sytuacje z pozoru błahe stają się związkowym „trupem w szafie” – przynajmniej jedna z osób w związku doświadcza ich jak jątrzącej się rany, wraca do nich myślami, myślom towarzyszą silne emocje i relacyjny dystans. Niekiedy wydaje się, że krzywda już nie boli, że rana się zagoiła, jednak w momencie gdy ważne staje się powierzenie się, zaufanie drugiej osobie, pojawia się blokada. Świadczy to o tym, że rana jest nadal żywa, że jest ona swoistą relacyjną traumą.  Jak powstają urazy więzi w rozumieniu EFT?

W życiu każdej osoby pojawiają się momenty, kiedy jej potrzeby więziowe, np. obecności, wsparcia, ukojenia, troski, akceptacji, poczucia bycia kimś szczególnym dla drugiej osoby, wybranym przez nią są szczególnie żywe. Pytania A.R.E., dotyczące emocjonalnej dostępności, responsywności partnera i jego/jej zaangażowania w relację, są w tych momentach życiowych kluczowe. A właściwie nie tyle pytania, co uzyskiwane na nie od partnera czy partnerki odpowiedzi w postaci realnych działań. Czy jesteś przy mnie? Czy mogę się tobie powierzyć? Czy zareagujesz na moją potrzebę? Czy mogę na ciebie liczyć? Jeśli w momencie naprawdę ważnej więziowej potrzeby odpowiedź na te pytania brzmi „nie”, dochodzi do urazu więzi. To tzw. moment „Nigdy więcej”. Nigdy więcej ci nie zaufam. Nigdy więcej nie otworzę się na ciebie emocjonalnie. Będę ostrożny i zachowam dystans.

Jakie sytuacje czasem przeradzają się w relacyjne traumy? Często są to wydarzenia powiązane ze:

• zdradą, romansem partnera/partnerki,

• własną chorobą – jej diagnozowaniem, leczeniem,

• chorobą lub stratą ważnej osoby,

• kryzysem zawodowym,

• wypadkiem komunikacyjnym,

• ciążą, porodem, rodzicielstwem.

Dopóki para nie stanie twarzą w twarz z wydarzeniami, które przerodziły się w urazy więzi, relacyjne krzywdy, traumy, prawdziwa dostępność emocjonalna i zaangażowanie emocjonalne nie są między partnerami możliwe. Rozmowa 5 na warsztatach „Przytul mnie mocno” to właśnie próba zmierzenia się z raną urazu więzi.

Rozmowa „Wybaczanie krzywd” – co się w niej dzieje?

W związkowej codzienności, kiedy partnerzy wracają do tych trudnych, urazowych momentów często dochodzi do eskalacji a zraniona osoba czuje się znów osamotniona, niezrozumiana, skrzywdzona, porzucona. Partnerowi trudno sobie poradzić z poczuciem winy związanym z tym, że zranił najbliższą osobę a więc uzasadnia, umniejsza, usprawiedliwia się. I nic się nie zmienia. Na warsztatach „Przytul mnie mocno” partnerzy otrzymują scenariusz, który pomaga im zacząć razem zmierzać w kierunku naprawienia urazu więzi. Celem jest wybaczenie i odnowienie zaufania. A oto kroki, które pomagają partnerom stopniowo wyjść z negatywnego cyklu krzywdy, winy i braku zaufania, który powstał wokół urazu więzi:

• Zraniona osoba wyraża swój ból będąc z nim w emocjonalnym kontakcie – tak otwarcie i prosto jak to jest możliwe.

• Partner, który zranił pozostaje emocjonalnie obecny i stara się usłyszeć ból drugiej osoby. Uświadamia sobie, jak przyczynił się do cierpienia zranionej osoby, wyraża żal i skruchę.

• Partner, który zranił opowiada jak doszło do zranienia i może na nowo stać się przewidywalny dla zranionej osoby.

• Partnerzy odbywają rozmowę „Przytul mnie mocno” wokół urazu więzi i budują narrację poradzenia sobie z urazem. Krzywda zostaje wybaczone ale nie znika. Zostaje włączona do historii relacji.

W formule warsztatów nie zajmujemy się największymi relacyjnymi urazami ze względu na ograniczenie czasowe i formułę warsztatową. Para doświadcza rozmowy powiązanej z naprawianiem urazów w odniesieniu do lżejszego urazu i toruje drogę do zajęcia się innymi urazami jeśli takie wystąpiły w związku. Partnerom towarzyszą w razie potrzeby osoby prowadzące warsztat.

Najbliższe terminy warsztatów „Przytul mnie mocno” organizowanych przez Ośrodek W Relacji w Warszawie oraz link do rejestracji znajdziesz tu: https://www.wrelacji.pl/warsztaty-dla-par